... meubeltjesdans

Ja, de meubeltjesdans... daar leek het vandaag eigenlijk wel het meest op. We begonnen met alle kranten en plastic weg te halen. De vloer stofzuigen, her en der een verfspatje weghalen, dat is gewoon niet te voorkomen, want het plastic ging stuk en de kranten verschuiven weer. Maar na een half uurtje is die rommel weg... en dan... Ja, ik kijk om me heen, waar zetten we wat neer.


Uiteindelijk heeft het bureau op wel 4 plekken gestaan, soms drastisch omgedraaid, maar soms ook een metertje naar voren of achteren. Uiteindelijk is deze stand wel de goede, maar dan...

Waar zet ik de lockers neer. In ieder geval op de side-table. Gisteren heeft Rem me verrast met dit romantische tafeltje, inclusief handig laadje voor de bijbehorende mapjes van de lockers. Hij heeft op de kopse kant van het bureau gestaan, maar ik vond dat een zeer rommelig uitzicht. Daarna naast de lappenkast, maar dat werd hem ook niet. Even een stukje verder doorgeschoven. Nu staan ze achter mij, ideaal.

Rem is op een gegeven moment bezig de computer aan te sluiten op alle toeters en bellen, inclusief draadloos internet. Dat laatste geeft wat trubbels, zodat mijn zwager Robin wordt gebeld en gelukkig komt hij even langs om te kijken. Later blijkt dat het nu niet kan, omdat er in het gebouw nog een router aanwezig is en dan werkt het gewoon niet goed. Dus we doen het maar even op de oude manier, met de kabel in de laptop.


Ik heb nog geen kast voor kleding, daar wordt voor tijdelijk een hoes voor gemaakt, zodat het netjes stofvrij hangt.


De strijkplank heeft ook aardig in alle standen gestaan... hij staat nu ongeveer waar hij op de kiek staat, alleen dan meer naar links. Op de plek waar het kledingrek staat, daar staan nu twee fauteuiltjes. Als ik gezellig ga lunchen met mijn zus Monique moet er natuurlijk wel een lekker plekje zijn om te zitten. Mijn zus werkt in het pand naast mij... we kunnen alleen niet naar elkaar zwaaien, haar ramen zitten aan dezelfde kant als de mijne, lekker in het zonnetje!

De salontafel wordt voor mij een soort van afzetruimte om alles waar ik mee bezig ben duidelijk op volgorde weg te leggen voordat ik er verder mee ga. Dat meubelstuk was een lastig portret. Eigenlijk op veel plekken te groot, maar daarom was 'ie juist zo ideaal voor mij, omdat 'ie lekker groot was. Maar ja... hoe zet ik hem nu het handigst neer. Uiteindelijk een goede stek gevonden, naast de tafel met lockers, ik draai me om en plof of graai... en ik kan verder!


Zoals je ziet liggen er zes stapeltjes... overgooiertjes voor de herfst in zachte nazomerse kleurtjes...

De laptop staat helemaal op z'n plek, ik heb nu ook een èchte telefoon, die ik als een mobiel mee kan nemen door het gehele gebouw. Ik hoef dus geen koptelefoon meer op!! Dat scheelt wel, want als ik ergens anders was dan de laptop hoorde ik de "telefoon" niet gaan... en da's niet handig.

Ik heb 3 klapkratjes met bandjes, randjes, knoopjes, garen, lockgaren, rijgklossen, linealen etc. etc. etc... te veel om op te noemen. Ik ben met die klapkratjes ongeveer anderhalf uur bezig geweest om ze uit te laden.... pfffffff. Dan nog 2 klapkratjes, met mappen, ordners, enveloppen, software-hebben-en-houden, digiblad-mini en nog véél meer.


Ik hoop wel dat ik na al dat opruimen ik nog weet wáár ik alles gelaten heb.

Naast mijn bureau staat een ladenkastje met printer, de kabel van de printer haalde het maar nèt!

Eerst lag er van alles en nog wat op m'n bureau... een snijmat... mandje met diverse glazen bakjes met van àlles en nog wat erin. Mijn twee Franse bakjes met scharen, stiften, lineaaltjes, tornmesjes en centimeters. Ik heb er drie en ik presteer het om ze alle drie in dezelfde ruimte zoek te maken!! Knap hè! Ik heb ze allemaal een ander plekje gegeven, zodat mijn bureau een beetje overzichtelijk leeg blijft om te werken.

Zo... en nu beentjes omhoog...